Co zobaczyły księżniczki? Twórcze pisanie z "Marzycielkami" Jessie Burton

12:27 Karolina Starnawska 0 Comments



W dzisiejszym wpisie dzielę się czwartą i tym samym ostanią lekcją z cyklu przygotowanego w oparciu o fragmenty powieści Marzycielki Jessie Burton. Poprzednie lekcje znajdziecie tutaj:



Lekcja 3. O ojcu, który zamknął córki w pokoju bez okien. Trzecie spotkanie z "Marzycielkami"

I jeszcze raz przypomnę - warto zapoznać się z tą książką w całości. Warto sprezentować ją sobie lub znajomej małej księżniczce :)

Lekcja 4.
Temat: Co zobaczyły księżniczki?

Po serii zajęć, na których głównie dyskutowaliśmy z uczniami, tworzyliśmy notatki, zastanawialiśmy się nad rozwiązaniem różnych problemów, ta lekcja poświęcona będzie pisaniu inspirowanemu fragmentem książki oraz ilustracją. 


Tok lekcji

1. Przypomnienie tego, co zostało ustalone na poprzednich lekcjach cyklu: czym są marzenia i o czym można marzyć, jakie talenty miały księżniczki z Kalii i jakie przeszkody napotkały w realizacji marzeń, dlaczego ich ojciec zdecydował się na odizolowaniu córek od świata, jaka była sytuacja dziewcząt w Kalii itd.


2. Mówimy uczniom, że na dzisiejszej lekcji ostatni raz spotkamy się z kalijskimi księżniczkami. Zostawimy je w pewnym kluczowym dla opowieści momencie i spróbujemy na podstawie tego, co już przeczytaliśmy i co dziś przeczytamy oraz jednej z ilustracji zamieszczonych w książce, dopisać trochę dalszego ciągu ich historii.

3. Czytamy fragment pt. Tajemnica portretu

Tajemnica portretu

Tamtego wieczoru – tego wyjątkowego wieczoru, gdy wszystko się zmieniło – przypadała kolej Fridy na opowiadanie historii.
Wszystkie siostry przysiadły na jej łóżku, jak więc nietrudno sobie wyobrazić, zapanował na nim niemały ścisk. Księżniczki zawsze się cieszyły, gdy to Frida snuła opowieści, bo jako najstarsza z sióstr miała najwięcej wspomnień dotyczących królowej Laurelii.
W rzeczywistości historie te były tylko po części odbiciem przeszłości, po części zaś dziełem jej własnej wyobraźni.
— Kto by tam zauważył różnicę? — zwykła mawiać.
Lampy jak zwykle się paliły — mroki pomieszczenia rozjaśniało dwanaście rozjarzonych kul. Jakby mieszkały wewnątrz szkatułki na biżuterię, tak jasno lśniły w złotym blasku ich włosy i jedwabne piżamy.
Frida miała właśnie rozpocząć opowieść, gdy raptem uniosła jedną z lamp i skierowała ją w stronę portretu matki.
— Chwileczkę. Czy ktoś ruszał obraz? — zapytała. — Wygląda na… przekrzywiony.
Ciąg dalszy fragmentu przewidzianego na tę lekcje znajdziecie TUTAJ.


4. Pokazujemy uczniom ilustrację ze strony 60 powieści – najlepiej wyświetlić ją za pomocą rzutnika na ekranie, w dużym formacie. Informujemy, że jest to drzewny pałac, do którego trafiły księżniczki dzięki tajemniczemu przejściu za obrazem. Na ilustracji widać tylko wycinek wnętrza tego miejsca, dlatego może ona, razem z tekstem przeczytanym przed chwilą, stanowić dobrą bazę dla pisania kreatywnego lub tworzenia ilustracji bądź plakatu.
Ilustracja autorstwa Angeli Barrett z polskiego wydania Marzycielek Jessie Burton (Wydawnictwo Literackie 2019)

5. Teraz, w zależności od wieku i możliwości uczniów, zadajemy klasie jedno z ćwiczeń – do wykonania indywidualnie lub w zespołach:

  • Na podstawie tekstu oraz ilustracji wyobraź sobie miejsce, do którego trafiły księżniczki. Opisz je w kilku [nauczyciel powinien dookreślić, ilu] zdaniach.
  • Na podstawie tekstu oraz ilustracji oraz korzystając z własnej wyobraźni napisz opowiadanie pt. „Noc w tajemniczym drzewnym pałacu”.
  • Na podstawie tekstu oraz ilustracji wykonaj rysunek wnętrza tajemniczego drzewnego pałacu. W kilku zdaniach napisz, co twoim zdaniem księżniczki tam robiły.

6. Aby uczniowie jeszcze bardziej mogli wczuć się w klimat opowieści Burton, można im podczas pracy włączyć muzykę jazzową, na przykład tę playlistę standardów jazzowych z klarnetem:




7. Nauczyciel może poświęcić na realizację tego tematu jedną lub dwie jednostki lekcyjne. Z mojego doświadczenia pracy w szkole podstawowej wynika, że powinna wystarczyć jedna jednostka, pod warunkiem, że prace uczniów nie będą oceniane na stopień.

Proponuję tutaj inne rozwiązanie – uczniowie piszą pracę w całości na lekcji, ale nauczyciel traktuje ją jak brudnopis. Sprawdza prace uczniów, poprawia błędy, a na kolejnej lekcji omawia prace, wskazuje najczęściej powtarzające się błędy. Następnie uczniowie piszą już pracę na czysto – w klasie lub w domu. Polecam pierwsze rozwiązanie. Mamy wtedy pewność, że praca uczniów jest w pełni samodzielna, a w razie większych problemów to my możemy im pomóc. Nawet jeśli pisanie na lekcji wydaje się czasochłonne, to zaprocentuje w przyszłości – uczniowie z lekcji na lekcję będą pisać lepiej i szybciej, a my poznamy indywidualny styl każdego z nich.

8. Lekcja kończy się zebraniem lub prezentacją wybranych prac uczniów. Nauczyciel powinien też zaznaczyć, że o tym, co naprawdę działo się w drzewnym pałacu, można dowiedzieć się z książki Jessie Burton Marzycielki. Być może zachęci to niektóre dzieci do sięgnięcia po tę powieść.


Podsumowanie

Proponowane scenariusze lekcji, których podstawą są fragmenty Marzycielek Jessie Burton, nie wyczerpują tematów, które można realizować na podstawie tej powieści. Gdyby omawiać z uczniami całość, dobrze byłoby przeczytać Stańcowane pantofelki Grimmów (tutaj podawałam link do baśni), które stały się punktem wyjścia powieści i porównać oba teksty. Można by także przyjrzeć się scenom w drzewnym pałacu i temu, co lwica przekazuje dziewczętom. Można napisać charakterystykę księżniczek, rozważać komu i dlaczego objawia się drzewny pałac, pokusić się o inscenizację fragmentów powieści, pochylić się bardziej nad sytuacją dziewcząt w Kalii i porównać z sytuacją dziewcząt w innych lekturach, nie tylko w świecie rzeczywistym, jak to proponuję w lekcji 3. Na podstawie książki można tworzyć aktywne lekcje, np. w formie pokojów zagadek czy pracy metodą stacji. Ogranicza nas tylko własna wyobraźnia i oczywiście inne okoliczności np. czas, jakim dysponujemy i nastawienie uczniów do omawianego materiału.

Dla tych uczniów, którzy zachęceni omówionymi na lekcji fragmentami przeczytają całość, przygotowałam quiz składający się z dwudziestu pytań ułożony na platformie Quizizz dla uczniów: https://quizizz.com/admin/quiz/5c40b8005c3829001a1a99b7. Quiz można przeprowadzić w szkole lub zadać uczniom w ramach pracy domowej, podając adres join.quizizz.com i podając kod do gry, który generuje zalogowany na stronie nauczyciel. Warto potem nagrodzić uczniów plusami czy dodatkową oceną. 

Mam nadzieję, że lektura Marzycielek – zarówno całości jak i wybranych przeze mnie wyjątków – przyniesie Wam wiele radości z zanurzenia się w tym na poły tylko baśniowym świecie, przesyconym marzeniami nietypowych księżniczek i muzyką jazzową. 


Cele z podstawy programowej dla klas IV-VI SP realizowane na lekcji

I. Kształcenie literackie i kulturowe.
2. Odbiór tekstów kultury. Uczeń:
12) dokonuje odczytania tekstów poprzez przekład intersemiotyczny (np. rysunek);

II. Kształcenie językowe.
4. Ortografia i interpunkcja. Uczeń:
1) pisze poprawnie pod względem ortograficznym oraz stosuje reguły pisowni;
2) poprawnie używa znaków interpunkcyjnych: kropki, przecinka, znaku zapytania, znaku wykrzyknika, cudzysłowu, dwukropka, średnika, nawiasu.

III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Elementy retoryki. Uczeń:
3) tworzy logiczną, semantycznie pełną i uporządkowaną wypowiedź, stosując odpowiednią do danej formy gatunkowej kompozycję i układ graficzny; rozumie rolę akapitów w tworzeniu całości myślowej wypowiedzi;
5) zna zasady budowania akapitów;
2. Mówienie i pisanie. Uczeń:
1) tworzy spójne wypowiedzi w następujących formach gatunkowych: opowiadanie (twórcze, odtwórcze), opis;
3) tworzy plan odtwórczy i twórczy tekstu;
7) tworzy opowiadania związane z treścią utworu, np. dalsze losy bohatera, komponowanie początku i zakończenia na podstawie fragmentu tekstu lub na podstawie ilustracji.

IV. Samokształcenie. Uczeń:
1) doskonali ciche i głośne czytanie.

0 komentarze:

O ojcu, który zamknął córki w pokoju bez okien. Trzecie spotkanie z "Marzycielkami"

09:31 Karolina Starnawska 0 Comments



W dzisiejszym wpisie dzielę się trzecią lekcją z cyklu przygotowanego w oparciu o fragmenty powieści "Marzycielki" Jessie Burton. Poprzednie lekcje znajdziecie tutaj:


Lekcja 3.
Temat: Dziwna decyzja króla Alberto.


Na tej lekcji będziemy zajmować się dwoma kwestiami: charakterystyką ojca księżniczek, króla Alberto i jego decyzją o zamknięciu córek w pałacu oraz sytuacją dziewcząt w Kalii. W zależności od tempa pracy klasy oraz od tego, czy zdecydujemy się na zrealizowanie punktu 7 c. i 8., zajęcia mogą trwać jedną bądź dwie jednostki lekcyjne.

W roli zamku w Kalii występuje dziś zamek Szekspirowskiego księcia Danii


Tok lekcji


1. Przypomnienie tego, co zostało ustalone na poprzedniej lekcji: ile było księżniczek, czym się interesowały, o czym marzyły, jaka była ich matka, co się z nią stało, czy zdaniem uczniów wspierała swoje córki w realizacji marzeń.

2. Informujemy uczniów, że na dzisiejszej lekcji będziemy rozmawiać o ojcu dziewcząt, królu Kalii o imieniu Alberto.


3. Czytamy fragment Marzycielek pt. Król Alberto. Prosimy, by uczniowie zwrócili uwagę na zachowanie i cechy króla.

Król Alberto

Po śmierci królowej Laurelii król Alberto stał się człowiekiem, który zjada całe ciasto, z nikim się nie dzieląc, i karze swoje córki, nawet gdy te w niczym nie zawiniły. Nie tylko one borykały się z podobnymi problemami – świat pełen jest dzieci, które muszą się zadowolić okruchami ze stołu. Laurelia nie urodziła mężowi syna, co moim zdaniem pogarszało sprawę, bo po śmierci żony król nie miał pojęcia, co począć z jedną córką, a cóż dopiero z całym tuzinem. Do tej pory to Laurelia czuwała nad nimi, rozwijając ich wyobraźnię i dbając o edukację.

Cały fragment w formacie docx możecie pobrać STĄD.

4. Tutaj przerywamy lekturę i pytamy uczniów, co mogło zostać odwołane w trzecim tygodniu, a następnie w czwartym, piątym itd. Nie musimy zapisywać odpowiedzi na tablicy czy w zeszycie, w tym ćwiczeniu nie chodzi o to, by napisać dalszy ciąg historii, ale by sprawdzić, czy uczniowie rozumieją sytuację króla, który w żałobie stał się człowiekiem zgorzkniałym i nie działającym racjonalnie, który, tęskniąc za żoną, coraz bardziej ograniczał swobody córek. Dążymy do tego, by w końcu padła odpowiedź, że król zamknął dziewczęta np. w wieży, co uczniowie mogą znać z innych baśni.

5. Czytamy drugą część fragmentu Marzycielek przeznaczonego na tę lekcję.

Trzy dni później otoczony doradcami król Alberto wezwał córki do sali, której nigdy wcześniej nie widziały.
— Tutaj będziecie całkowicie bezpieczne — oznajmił.
Dziewczęta ledwie wykrzesały z siebie energię, żeby unieść głowy; kiedy to jednak zrobiły i ujrzały nowe otoczenie, zdjęła je groza.
Była to bowiem sala pozbawiona okien.

Ciąg dalszy znajduje się w pliku, do którego link był w punkcie 3.

6. Analizujemy postępowanie króla za pomocą metaplanu. Możemy robić to całą klasą lub w grupach, w zależności od tego, jak pracują dzieci.

Problem: Jak poprawić relacje króla Alberto z córkami?

Aby odpowiedzieć na to pytanie, uczniowie wypełniają kolejno komórki tabeli. Kolejność udzielania odpowiedzi jest istotna. Zauważmy, że na pytania 1. i 3. odpowiadamy na podstawie tekstu, a na 2. i 4. – sami, dyskutując na ten temat i podając pomysły na rozwiązanie problemu relacji ojciec-córki.

Problem możemy także zapisać na środku tabeli, między komórkami.

1.     Jak jest?

2.     Jak powinno być?
3.     Dlaczego nie jest tak, jak powinno być?

4.     Co zrobić, żeby było tak, jak powinno być?


Przykładowo wypełniona tabelka (bądźmy otwarci na propozycje uczniów)

1.     Jak jest?
Król
·      karał swoje córki, nawet jeśli niczym nie zawiniły
·      nie rozumiał swoich dzieci
·      nie traktował córek poważnie
·      ograniczał swobodę swoich dzieci, zabronił im wszystkiego
·      zamknął je w sali bez okien
·      uważał, że córki mają jedno zadanie – czekać na męża
·      był bardzo przygnębiony po śmierci żony
·      chciał zapewnić córkom bezpieczeństwo

2.     Jak powinno być?
Król powinien
·      wspierać rozwój talentów córek i być z nich dumny
·      poświęcić czas na poznanie swoich córek
3.     Dlaczego nie jest tak, jak powinno być?
Król
·         zupełnie nie rozumie dziewcząt, bo wychował się wśród chłopców
·         nie potrafi pogodzić się ze śmiercią żony
·         chce chronić córki przed losem żony, boi się, że je straci i nie potrafi wymyślić lepszego sposobu

4.     Co zrobić, żeby było tak, jak powinno być?
·      król powinien szczerze porozmawiać z córkami i zrozumieć ich punkt widzenia
·      doradcy powinni wskazać królowi inne rozwiązania, a nie tylko mu potakiwać





7. Podsumowujemy dyskusję i zwracamy uwagę uczniów na fakt, że król nie rozumie dziewcząt oraz na powody takiego stanu. Podejmujemy rozmowę o sytuacji dziewcząt w Kalii i w Polsce. Możemy ją oprzeć o pytania:
  • Jak traktowane były dziewczęta w Kalii? Jak myślicie, dlaczego akurat w taki sposób?
  • Jak traktowane są dziewczęta współcześnie w Polsce?
Tutaj podkreślamy, że w Polsce wszyscy mają takie same prawa, co widoczne jest już w tym, że mamy równy dostęp do edukacji, która jest taka sama bez względu na płeć. Poza tym nikt nikogo nie zmusza do małżeństwa, można robić karierę zawodową bez znaczenia czy jest się kobietą, czy mężczyzną, że można realizować swoje marzenia itd. Warto też dodać, że w ubiegłym roku obchodziliśmy stulecie nadania Polkom praw wyborczych.

  • Czy ktoś w klasie słyszał może o Malali Yousafzai?
Ponieważ temat ograniczenia praw dziewcząt do rozwoju, do edukacji jest jednym z tematów Marzycielek napisanych w konwencji baśniowej, warto przy tej okazji zaznajomić uczniów, nawet tych najmłodszych, z autentyczną postacią Malali Yousafzai (ur. 1997), która w 2014 roku otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla za walkę o prawo wszystkich dzieci do nauki. Pochodząca z Pakistanu dziewczynka została postrzelona przez zamachowców talibów, gdyż mimo wprowadzonego przez nich zakazu edukacji dziewcząt, chodziła do szkoły. Ważne w jej życiorysie jest to, że rodzice Malali bardzo wspierali ją w każdym momencie życia dziewczynki. Tak można tę historię w skrócie przedstawić młodszym uczniom. Zdaję sobie sprawę, że to dość trudny temat, ale mimo wszystko warto o nim mówić. Jak widać, problem ograniczania dostępu dziewcząt do edukacji nie jest tylko produktem fikcji literackiej.
Można polecić uczniom dwie książki: Malala i jej czarodziejski ołówek autorstwa Malali Yousafzai oraz Która to Malala? Renaty Piątkowskiej. Druga książka została wydana przez Wydawnictwo Literatura w bardzo dobrej serii „Wojny dorosłych – historie dzieci”. Warto pokazać też zdjęcie Malali, jeśli w klasie mamy rzutnik i ekran.

8. Punkt dla chętnych. Jeśli zdecydujemy się pochylić nad tematem walki Malali o prawo wszystkich dzieci do edukacji, możemy uczniom pokazać przemówienie ojca dziewczynki. Zwróćmy uwagę, jak bardzo postawa rodzica wpływa na dziecko, jak potrzebne jest wsparcie dorosłych w realizacji marzeń dzieci. Tego zupełnie nie rozumiał książkowy król Alberto.

Przemówienie TED (dostępne z polskimi napisami): 


Film w całości nadaje się raczej dla klasy VI niż IV czy V, zwłaszcza jego początek, w którym padają pojęcia takie jak „społeczności plemienne”, „patriarchat”, „honor”, które należałoby wyjaśnić uczniom, i są to bardziej ogólne rozważania kulturowe niż przedstawianie historii Malali.

Młodszym uczniom można pokazać fragmenty wypowiedzi Ziauddina Yousafzai, np. od 7 minuty filmu, kiedy zaczyna mówić o córce („Gdy Malala przyszła na świat…”) i o znaczeniu edukacji w jej życiu.

Nie zamieszczam tutaj zagadnień i pytań do dyskusji. Nauczyciel danej klasy najlepiej oceni, czy film nadaje się dla jego uczniów i jakie pytania można im zadać.

Cele z podstawy programowej dla klas IV-VI SP realizowane na lekcji
I. Kształcenie literackie i kulturowe.
1. Czytanie utworów literackich.
Uczeń:
7) opowiada o wydarzeniach fabuły oraz ustala kolejność zdarzeń i rozumie ich wzajemną zależność;
11) wskazuje w utworze bohaterów głównych i drugoplanowych oraz określa ich cechy;
12) określa tematykę oraz problematykę utworu;
16) określa doświadczenia bohaterów literackich i porównuje je z własnymi;
17) przedstawia własne rozumienie utworu i je uzasadnia;
18) wykorzystuje w interpretacji tekstów doświadczenia własne oraz elementy wiedzy o kulturze;
19) wyraża własny sąd o postaciach i zdarzeniach;
20) wskazuje wartości w utworze oraz określa wartości ważne dla bohatera.
2. Odbiór tekstów kultury.
Uczeń:
2) wyszukuje w tekście informacje wyrażone wprost i pośrednio;
5) odróżnia zawarte w tekście informacje ważne od drugorzędnych;
11) odnosi treści tekstów kultury do własnego doświadczenia;
13) świadomie i z uwagą odbiera filmy, koncerty, spektakle, programy radiowe i telewizyjne, zwłaszcza adresowane do dzieci i młodzieży.
III. Tworzenie wypowiedzi.
1. Elementy retoryki.
Uczeń:
1) uczestniczy w rozmowie na zadany temat.
2. Mówienie i pisanie.
Uczeń:
4) redaguje notatki;
5) opowiada o przeczytanym tekście.
IV. Samokształcenie.
Uczeń:
1) doskonali ciche i głośne czytanie;
2) doskonali różne formy zapisywania pozyskanych informacji.

0 komentarze: